(~.) (اِ.) ظرفی فلزی که برای بردن گل و گچ در بنایی به کار برند.

(اِ بُ) (ص نسب.) = استانبولی. اسلامبولی: ۱- آن چه منسوب به استامبول باشد. ۲- از مردم استامبول (ترکیه)، اهل استامبول.

(صفت نسبی، منسوب به استامبول، از شهرهای ترکیه) ‹استانبولی› [estāmbu(o)li] ۱. از مردم استامبول. ۲. (اسم) زبان ترکی رایج در ترکیه. ۳. (اسم) نوعی غذا که با برنج، گوشت، گوجه‌فرنگی، و سیب‌زمینی تهیه می‌شود؛ استانبولی‌پلو. ۴. (اسم) نوعی ظرف فلزی شبیه لگن که در کارهای ساختمانی برای حمل گل و گچ به کار می‌رود.