[اَ هَ] (ع ن تف) نعت تفضیلی از زهد. زاهدتر. پارساتر. || خوددارتر. بی بهره تر: ازهد الناس فی العالم اهله و جیرانه(1).

(اَ هَ) [ ع. ] (ص تف.) پارساتر.

(صفت) [عربی] [قدیمی] [azhad] زاهدتر؛ پارساتر.