[اَ] (ع اِ) جِ زَمَن. (منتهی الارب). جِ زمان. (دهار). روزگارها. وقتها. (غیاث). اوقات قلیل یا کثیر. (منتهی الارب) :
[اِ] (ع مص) مزمن شدن بیماری. || دیرینه شدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). آمدن روزگار بر کسی. (منتهی الارب). || انکار کردن. (تاج المصادر بیهقی) (منتهی الارب).
( اَ ) [ ع. ] (اِ.) جِ زمن و زمان ؛ زمانها، روزگارها.
(اسم) [عربی، جمعِ زَمَن] [قدیمی] [azmān] = زَمَن