[اَ] (از یونانی، اِ) بیونانی حاکم و افسر اعلی. (آنندراج). رجوع به ارخون و ارکئون و ارکنت شود.
[اُ] (ع ص، اِ) کشاورز بزرگ. (منتهی الارب): ارکون القریه؛ مهتر ده. (مهذب الاسماء).
[اَ] (اِخ) حصنی منیع به اندلس از اعمال شنتمریه(1). و یاقوت گوید تا زمان وی در دست مسلمانان بوده است. (معجم البلدان).
(اسم، صفت) [مٲخوذ از یونانی] ‹ارکئون، ارکاوون، ارخون› [قدیمی] [orkon] ۱. دهقان؛ کشاورز بزرگ. ۲. رئیس و پیشوا. ۳. قاضی بزرگ. ۴. مهتر ترسایان؛ پیشوای مسیحی.
ارکون میتواند به موارد زیر اشاره کند: