[اَ] (از یونانی، اِ) بیونانی حاکم و افسر اعلی. (آنندراج). رجوع به ارخون و ارکئون و ارکنت شود.

[اُ] (ع ص، اِ) کشاورز بزرگ. (منتهی الارب): ارکون القریه؛ مهتر ده. (مهذب الاسماء).

[اَ] (اِخ) حصنی منیع به اندلس از اعمال شنتمریه(1). و یاقوت گوید تا زمان وی در دست مسلمانان بوده است. (معجم البلدان).

(اسم، صفت) [مٲخوذ از یونانی] ‹ارکئون، ارکاوون، ارخون› [قدیمی] [orkon] ۱. دهقان؛ کشاورز بزرگ. ۲. رئیس و پیشوا. ۳. قاضی بزرگ. ۴. مهتر ترسایان؛ پیشوای مسیحی.

ارکون می‌تواند به موارد زیر اشاره کند:

  • آرکون (گنوستیسیسم)
  • شاپرک آرکون
  • نخست‌زیستی
  • آرکون: نور و تاریکی، بازی ویدئویی

واژه های نزدیک