[اَرْ] (ع اِ) جِ روث و رَوثه،سرگین اسب : در آن ایام [قحط نیشابور] مردمی دیدمی که در مساقط ارواث تتبع و تفحص دانه ها کردندی. (ترجمهء تاریخ یمینی ص 326).
(اسم) [عربی، جمعِ رَوث] [قدیمی] [arvās] = روث