[اِ] (ع مص) رُقبی کردن با کسی. (منتهی الارب). رُقبی دادن. (زوزنی). به رقبی دادن خانه یا زمین را. (منتهی الارب). برقبی دادن خانه یا جائی، کسی را. مال را موضوع رقبی قرار دادن. بخشیدن چیزی کسی را بدین وجه که این چیز بعد از وفات من از آن تو باشد: ارقبته داراً، او ارضاً.