[اَ غَ] (ص نسبی، اِ) منسوب به ارغوان. || گل سرخ. (آنندراج). || برنگ ارغوان. سرخ. (مؤید الفضلاء) (آنندراج). ارجوانی. فرفیری(1). فرفوری. فرفوریه. رنگی سرخ که به بنفشی زند. سرخی که بسیاهی زند. آتشگون. سرخ روشن. احمر ذریحی. سرخ ارغوانی. (منتهی الارب). احمر قانی. سرخ ارغوانی :

(اَ غَ) (ص.) سرخ مایل به بنفش.

(صفت نسبی، منسوب به ارغوان) [arqavāni] به رنگ ارغوان؛ سرخ مایل به بنفش: ♦ خوشا با رفیقان یک‌دل نشستن / به هم نوش کردن می ارغوانی (فرخی: ۳۹۲).

ارغوانی به رنگی میان دو رنگ بنفش و زرشکی گفته می‌شود. این رنگ ثانویه با مخلوط کردن رنگ‌های اصلی سرخ و آبی در نسبت‌های برابر به وجود می‌آید. در واقع ارغوانی، رنگ قرمز تیره است.