[اَ] (اِ)(1) جوی آب. رودخانه. (برهان) (آنندراج). ارغا. (جهانگیری) (برهان) :

[اِ] (ع مص) راغب کردن. (منتهی الارب). راغب گردانیدن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). طالب گردانیدن. (منتهی الارب).

( اَ ) (اِمر.) جوی آب، رود. ارغا و ارغاو نیز گویند.

(اسم) ‹ارغاو، ارغاف، ارغا› [قدیمی] [arqāb] جوی آب؛ جوی؛ رود: ♦ فرازش پر از خون چو کوه طبرخون / نشیبش ز اشکم چو ارغاب و آغر (عمعق: لغت‌نامه: ارغاب).