[اَ ذَ] (ع ن تف) نعت تفضیلی از رذالت. رذیل تر. خوارتر. (ربنجنی) (مهذب الاسماء). زبون تر. (غیاث). پست تر. اخس. دون تر. ادنی. فرومایه تر. اَشرط: ارذل ناس. ارذل قیم. || ناکس تر. (غیاث). || احقر. || (ص) رذل. رذیل. ناکس. فرومایه. بلایه از هر چیزی. || بسیار فرومایه و ناکس. (آنندراج). ج، اراذل، ارذلون (مهذب الاسماء)، ارذلین.
(اَ ذَ) [ ع. ] (ص تف.) رذیل تر، خوارتر، پست تر.
(صفت) [عربی، جمع: اراذل] [قدیمی] [arzal] ۱. فرومایهترین؛ پستترین. ۲. فرومایهتر؛ پستتر.