[اُ] (اِ مرکب)(1) محل اردو. مُعسکر.

فرهنگ معین

اردوگاه

(~.) [ تر - فا. ] (اِمر.) محل اردو.

فرهنگ عمید

اردوگاه

(اسم) [ترکی، فارسی] [ordugāh] ۱. محل تشکیل اردو. ۲. محل نگه‌داری آوارگان و اسرای جنگی.

اردو، لشکرگاه اتراقگاه، منزلگاه

اردوگاه به فضایی موقت جهت اسکان کمتر از یک روز و حتی یک شب گفته می‌شود که می‌توان به عنوان مکانی از آن استفاده کرد که دارای امکاناتی همچون چادر، سرویس بهداشتی، دوش، رستوران و غیره است.

ﺩﺭ ﺳﺮ ﺯﻣﻴﻦ ﺭﻭﻳﺎﻫﺎ ﺁﻣﺪﻩ: ﺧﻮﺍﺏ ﻳﻚ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ: ﻳﻚ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﺳﺎﻟﻢ ﻭ ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻳﻚ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﻫﺴﺘﻴﺪ: ﺩﺭﺩﺳﺮﻫﺎﻱ ﺑﺰﺭﮒ ﺩﺭ ﺁﻳﻨﺪﻩ ﻣﺎﻧﻊ ﺁﻥ ﻣﻴﺸﻮﻳﺪ ﻛﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﺑﺒﺮﻧﺪ: ﻣﺮﺍﻗﺐ ﺳﻼﻣﺘﻲ ﺧﻮﺩ ﺑﺎﺷﻴﺪ. ﻳﻚ ﺩﺧﺘﺮ ﺟﻮﺍﻥ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻛﻪ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﺑﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ: ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻓﻘﺮﺍ: ﺛﺮﻭﺕ ﺩﺭ ﻧﺰﺩﻳﻜﻲ ﺷﻤﺎﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﻓﻘﺮﺍ ﻫﺴﺘﻴﺪ: ﺷﺎﻧﺲ ﻭ ﺷﺎﺩﻱ ﺍﻋﻀﺎ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ: ﭘﻮﻝ ﺑﺪﻭﻥ ﻣﺸﻜﻞ ﻣﻴﺮﺳﺪ. ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺍﺭﺩﻭﮔﺎﻩ ﻫﺴﺘﻨﺪ: ﺍﺷﻴﺎﺀﻗﻴﻤﺘﻲ ﺭﺍ ﻛﻪ ﻓﻜﺮ ﻣﻴﻜﺮﺩﻳﺪ ﮔﻢ ﺷﺪﻩ ﭘﻴﺪﺍ ﻣﻲ ﻛﻨﻴﺪ.