[اُ دَ] (اِ)(1) زخم با نوک پای از پشت به نشستنگاه کسی. تی پا. زُفکنه. زه کونی. شِلخته. سرچَنگ. اُمُکیسان. (منتهی الارب).

(اسم) [عامیانه] [ordang] لگدی که با پشت پا یا سر زانو به پشت کسی می‌زنند؛ تیپا.

پاسار، پشت‌پا، تیپا، لگد