[اِ تِ] (ع مص) شیر خوردن. (مؤید الفضلاء). || شیر مکیدن. رِضاع. (زوزنی). شیر خود را خود مکیدن. (منتهی الارب). شیر خود خوردن. (تاج المصادر بیهقی): ارتضعت العنز؛ اذا شربت لبن نفسها.

(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) شیر خوردن.