[اَ] (اِ) نامی است که در گیلان به کلهو دهند. رجوع به کلهو شود.

اُربا دهستانی در استان آلیکانتهٔ اسپانیا است.

موارد مصرف: کاربامازپین در درمان انواع صرع (به غير از صرع كوچك)، درد عصب سه قلو و اختلال دو قطبي مصرف می‌شود.

هشدار: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

عوارض: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

تداخل دارویی: كاربامازپين، غظت پلاسمايي كلونازپام، فني‎توئين، سديم والپروات، اتوسوكسيميد و پريميدون را كاهش مي‌دهد. اريترومايسين و ايزونيازيد غلظت خوني كاربامازپين را افزایش ميدهند. همچنين سميت كبدي ايزونيازيد در مصرف همزمان با كاربامازپين افزايش مي‎يابد. دارو‌هاي ضدافسردگي و دارو‌هاي ضدجنون، با كاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجي كاربامازپين مقابله می‌کنند. اين دارو متابوليسم دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي، فني‎توئين،‌ ‌هالوپريدول و داروهای ضدبارداري خوراكي را افزايش و غلظت پلاسمايي آنها را كاهش مي‌دهد ومنجر به كاهش اثرات آنها می‌شود. ديلتيازم، وراپاميل، ايتراكونازول و كتوكونازول غلظت پلاسمايي كاربامازپين را افزايش مي‌دهند. متابوليسم كاربامازپين توسط سايمتيدين كاهش و در نتيجه غلظت پلاسمايي آن افزايش مي-‎يابد. كاربامازپين اثر دارو‌هاي ضدانعقادي را كاهش مي‌دهد. اثر دارو‌هاي ضدبارداري حاوي استروژن و كينيدين، در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين، ممكن است كاهش يابد. كليرانس لاموتريژين در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين ممكن است افزايش يابد. مصرف همزمان كاربامازپين با دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز از جمله فورازوليدون و پروكاربازين ممكن است منجر به بروز حملات تشنجي شديد، افزايش فشار خون و دمای بدن و مرگ شود.

نکات: 1- جهت كاهش تحريك دستگاه گوارش، بهتر است دارو با غذا مصرف شود. 2- از قطع ناگهاني مصرف دارو اجتناب و در صورت لزوم مقدار مصرف دارو بايد به تدريج كاهش يابد تا از بروز تشنج يا حمله مداوم صرعي جلوگيري شود. 3- در صورت مصرف اين دارو، در موقع رانندگي و كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به دقت و هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود. 4- در صورتي كه مقدار مصرف اين دارو از حداقل شروع شده و به تدريج با فواصل يك هفته افزايش پيدا كند، عوارض جانبي دارو به حداقل مي‌رسد.

موارد مصرف: کاربامازپین در درمان انواع صرع (به غير از صرع كوچك)، درد عصب سه قلو و اختلال دو قطبي مصرف می‌شود.

هشدار: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

عوارض: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

تداخل دارویی: كاربامازپين، غظت پلاسمايي كلونازپام، فني‎توئين، سديم والپروات، اتوسوكسيميد و پريميدون را كاهش مي‌دهد. اريترومايسين و ايزونيازيد غلظت خوني كاربامازپين را افزایش ميدهند. همچنين سميت كبدي ايزونيازيد در مصرف همزمان با كاربامازپين افزايش مي‎يابد. دارو‌هاي ضدافسردگي و دارو‌هاي ضدجنون، با كاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجي كاربامازپين مقابله می‌کنند. اين دارو متابوليسم دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي، فني‎توئين،‌ ‌هالوپريدول و داروهای ضدبارداري خوراكي را افزايش و غلظت پلاسمايي آنها را كاهش مي‌دهد ومنجر به كاهش اثرات آنها می‌شود. ديلتيازم، وراپاميل، ايتراكونازول و كتوكونازول غلظت پلاسمايي كاربامازپين را افزايش مي‌دهند. متابوليسم كاربامازپين توسط سايمتيدين كاهش و در نتيجه غلظت پلاسمايي آن افزايش مي-‎يابد. كاربامازپين اثر دارو‌هاي ضدانعقادي را كاهش مي‌دهد. اثر دارو‌هاي ضدبارداري حاوي استروژن و كينيدين، در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين، ممكن است كاهش يابد. كليرانس لاموتريژين در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين ممكن است افزايش يابد. مصرف همزمان كاربامازپين با دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز از جمله فورازوليدون و پروكاربازين ممكن است منجر به بروز حملات تشنجي شديد، افزايش فشار خون و دمای بدن و مرگ شود.

نکات: 1- جهت كاهش تحريك دستگاه گوارش، بهتر است دارو با غذا مصرف شود. 2- از قطع ناگهاني مصرف دارو اجتناب و در صورت لزوم مقدار مصرف دارو بايد به تدريج كاهش يابد تا از بروز تشنج يا حمله مداوم صرعي جلوگيري شود. 3- در صورت مصرف اين دارو، در موقع رانندگي و كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به دقت و هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود. 4- در صورتي كه مقدار مصرف اين دارو از حداقل شروع شده و به تدريج با فواصل يك هفته افزايش پيدا كند، عوارض جانبي دارو به حداقل مي‌رسد.

موارد مصرف: کاربامازپین در درمان انواع صرع (به غير از صرع كوچك)، درد عصب سه قلو و اختلال دو قطبي مصرف می‌شود.

هشدار: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

عوارض: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

تداخل دارویی: كاربامازپين، غظت پلاسمايي كلونازپام، فني‎توئين، سديم والپروات، اتوسوكسيميد و پريميدون را كاهش مي‌دهد. اريترومايسين و ايزونيازيد غلظت خوني كاربامازپين را افزایش ميدهند. همچنين سميت كبدي ايزونيازيد در مصرف همزمان با كاربامازپين افزايش مي‎يابد. دارو‌هاي ضدافسردگي و دارو‌هاي ضدجنون، با كاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجي كاربامازپين مقابله می‌کنند. اين دارو متابوليسم دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي، فني‎توئين،‌ ‌هالوپريدول و داروهای ضدبارداري خوراكي را افزايش و غلظت پلاسمايي آنها را كاهش مي‌دهد ومنجر به كاهش اثرات آنها می‌شود. ديلتيازم، وراپاميل، ايتراكونازول و كتوكونازول غلظت پلاسمايي كاربامازپين را افزايش مي‌دهند. متابوليسم كاربامازپين توسط سايمتيدين كاهش و در نتيجه غلظت پلاسمايي آن افزايش مي-‎يابد. كاربامازپين اثر دارو‌هاي ضدانعقادي را كاهش مي‌دهد. اثر دارو‌هاي ضدبارداري حاوي استروژن و كينيدين، در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين، ممكن است كاهش يابد. كليرانس لاموتريژين در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين ممكن است افزايش يابد. مصرف همزمان كاربامازپين با دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز از جمله فورازوليدون و پروكاربازين ممكن است منجر به بروز حملات تشنجي شديد، افزايش فشار خون و دمای بدن و مرگ شود.

نکات: 1- جهت كاهش تحريك دستگاه گوارش، بهتر است دارو با غذا مصرف شود. 2- از قطع ناگهاني مصرف دارو اجتناب و در صورت لزوم مقدار مصرف دارو بايد به تدريج كاهش يابد تا از بروز تشنج يا حمله مداوم صرعي جلوگيري شود. 3- در صورت مصرف اين دارو، در موقع رانندگي و كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به دقت و هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود. 4- در صورتي كه مقدار مصرف اين دارو از حداقل شروع شده و به تدريج با فواصل يك هفته افزايش پيدا كند، عوارض جانبي دارو به حداقل مي‌رسد.

موارد مصرف: کاربامازپین در درمان انواع صرع (به غير از صرع كوچك)، درد عصب سه قلو و اختلال دو قطبي مصرف می‌شود.

هشدار: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

عوارض: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

تداخل دارویی: كاربامازپين، غظت پلاسمايي كلونازپام، فني‎توئين، سديم والپروات، اتوسوكسيميد و پريميدون را كاهش مي‌دهد. اريترومايسين و ايزونيازيد غلظت خوني كاربامازپين را افزایش ميدهند. همچنين سميت كبدي ايزونيازيد در مصرف همزمان با كاربامازپين افزايش مي‎يابد. دارو‌هاي ضدافسردگي و دارو‌هاي ضدجنون، با كاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجي كاربامازپين مقابله می‌کنند. اين دارو متابوليسم دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي، فني‎توئين،‌ ‌هالوپريدول و داروهای ضدبارداري خوراكي را افزايش و غلظت پلاسمايي آنها را كاهش مي‌دهد ومنجر به كاهش اثرات آنها می‌شود. ديلتيازم، وراپاميل، ايتراكونازول و كتوكونازول غلظت پلاسمايي كاربامازپين را افزايش مي‌دهند. متابوليسم كاربامازپين توسط سايمتيدين كاهش و در نتيجه غلظت پلاسمايي آن افزايش مي-‎يابد. كاربامازپين اثر دارو‌هاي ضدانعقادي را كاهش مي‌دهد. اثر دارو‌هاي ضدبارداري حاوي استروژن و كينيدين، در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين، ممكن است كاهش يابد. كليرانس لاموتريژين در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين ممكن است افزايش يابد. مصرف همزمان كاربامازپين با دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز از جمله فورازوليدون و پروكاربازين ممكن است منجر به بروز حملات تشنجي شديد، افزايش فشار خون و دمای بدن و مرگ شود.

نکات: 1- جهت كاهش تحريك دستگاه گوارش، بهتر است دارو با غذا مصرف شود. 2- از قطع ناگهاني مصرف دارو اجتناب و در صورت لزوم مقدار مصرف دارو بايد به تدريج كاهش يابد تا از بروز تشنج يا حمله مداوم صرعي جلوگيري شود. 3- در صورت مصرف اين دارو، در موقع رانندگي و كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به دقت و هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود. 4- در صورتي كه مقدار مصرف اين دارو از حداقل شروع شده و به تدريج با فواصل يك هفته افزايش پيدا كند، عوارض جانبي دارو به حداقل مي‌رسد.

موارد مصرف: کاربامازپین در درمان انواع صرع (به غير از صرع كوچك)، درد عصب سه قلو و اختلال دو قطبي مصرف می‌شود.

هشدار: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

عوارض: 1- قطع ناگهاني مصرف دارو در بيماراني كه به اين دارو پاسخ مي‌دهند، ممكن است منجر به بروز تشنج و صرع شود. 2- اين دارو ممكن است باعث بروز لکوپنی و ترومبوسيتوپني، شيوع عفونت‎‌هاي ميكروبي،‌ تأخير در التيام زخم‌ها و خونريزي لثه شود. 3- در صورت بروز علائم قلبي–عروقي، بثورات جلدي يا علائم ضعف مغزاستخوان، مصرف دارو بايد قطع شود.

تداخل دارویی: كاربامازپين، غظت پلاسمايي كلونازپام، فني‎توئين، سديم والپروات، اتوسوكسيميد و پريميدون را كاهش مي‌دهد. اريترومايسين و ايزونيازيد غلظت خوني كاربامازپين را افزایش ميدهند. همچنين سميت كبدي ايزونيازيد در مصرف همزمان با كاربامازپين افزايش مي‎يابد. دارو‌هاي ضدافسردگي و دارو‌هاي ضدجنون، با كاهش آستانه تشنج، با اثر ضدتشنجي كاربامازپين مقابله می‌کنند. اين دارو متابوليسم دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي، فني‎توئين،‌ ‌هالوپريدول و داروهای ضدبارداري خوراكي را افزايش و غلظت پلاسمايي آنها را كاهش مي‌دهد ومنجر به كاهش اثرات آنها می‌شود. ديلتيازم، وراپاميل، ايتراكونازول و كتوكونازول غلظت پلاسمايي كاربامازپين را افزايش مي‌دهند. متابوليسم كاربامازپين توسط سايمتيدين كاهش و در نتيجه غلظت پلاسمايي آن افزايش مي-‎يابد. كاربامازپين اثر دارو‌هاي ضدانعقادي را كاهش مي‌دهد. اثر دارو‌هاي ضدبارداري حاوي استروژن و كينيدين، در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين، ممكن است كاهش يابد. كليرانس لاموتريژين در صورت مصرف همزمان با كاربامازپين ممكن است افزايش يابد. مصرف همزمان كاربامازپين با دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز از جمله فورازوليدون و پروكاربازين ممكن است منجر به بروز حملات تشنجي شديد، افزايش فشار خون و دمای بدن و مرگ شود.

نکات: 1- جهت كاهش تحريك دستگاه گوارش، بهتر است دارو با غذا مصرف شود. 2- از قطع ناگهاني مصرف دارو اجتناب و در صورت لزوم مقدار مصرف دارو بايد به تدريج كاهش يابد تا از بروز تشنج يا حمله مداوم صرعي جلوگيري شود. 3- در صورت مصرف اين دارو، در موقع رانندگي و كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به دقت و هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود. 4- در صورتي كه مقدار مصرف اين دارو از حداقل شروع شده و به تدريج با فواصل يك هفته افزايش پيدا كند، عوارض جانبي دارو به حداقل مي‌رسد.

موارد مصرف: اين دارو در درمان حملات تشنجي پارشيال در بزرگسالان و به عنوان داروي کمکي در درمان حملات تشنجي پارشيال در کودکان 16-4 سال و دردرمان اختلال دوقطبي مصرف ميشود.

هشدار: 1- در صورت کاهش سديم خون با احتياط فراوان مصرف شود. 2- در طول درمان با اين دارو، اندازه گيري غلظت سديم سرم ضروري است.

عوارض: 1- در صورت کاهش سديم خون با احتياط فراوان مصرف شود. 2- در طول درمان با اين دارو، اندازه گيري غلظت سديم سرم ضروري است.

تداخل دارویی: داروهاي ضدصرع القا کنندهآنزیم های کبدی (کاربامازپين، فنوباربيتال، فنيتوئين و والپروئيک اسيد)، غلظت پلاسمايي اين دارو و متابوليت آن را کاهش ميدهند. اين دارو و متابوليت آن غلظت پلاسمايي ضد بارداريهای خوراکی را کاهش ميدهند. اين دارو و متابوليت آن سبب کاهش غلظت پلاسمايي وراپاميل ميشوند.

نکات: 2- از قطع ناگهانی مصرف این دارو باید پرهیز شود. 3- به دليل احتمال بروز خوابآلودگي، سرگيجه، تاري ديد و دوبيني، ضعف و عدم هماهنگي عضلات، هنگام رانندگي يا کار با وسايلي که نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود. 4- هنگام برخاستن ناگهاني از حالت خوابيده يا نشسته احتياط شود.