فرهنگ دهخدا

ادریسیان

[اِ] (اِخ)(1) ادارسه. سلسله ای از ملوک اسلام که مؤسس آن ادریس از اعقاب محمد است و در مغرب حکومت کرده اند (172 - 375 ه . ق.). رجوع به ادارسه شود.

اِدریسیان یا آل ادریس دودمان شیعی بودند که طی سال‌های ۱۷۲– ۳۶۳ ه‍. ق / ۷۸۸–۹۷۴ م در مراکش و بخشی از الجزایر فرمانروایی کرده‌اند. ادریسیان نخستین دولت شیعه تاریخ به‌شمار می‌روند. این دودمان خود را به حسن ابن علی منسوب می‌کرد و از این رو با سلسله امامان شیعه پیوسته بود.