فرهنگ دهخدا

ادره الماء

[اُ رَ تُلْ] (ع اِ مرکب) فتقی که از نزول رطوبات در عروق خصیتین پیدا آید. ادره الدوالی. (بحر الجواهر). قیله الماء. و آن علتی است که از آن خایه پرآب شود. (ذخیرهء خوارزمشاهی).