فرهنگ دهخدا

ادب کردن

[اَ دَ کَ دَ] (مص مرکب)تأدیب. (تاج المصادر بیهقی). تعریک. تنبیه کردن. سیاست کردن. مؤاخذه خلاف و گناهی را :

فرهنگ معین

ادب کردن

(~. کَ دَ) [ ع - فا. ] (مص م.) مجازات کردن.