[اَ سِ] (اِخ) ابن خاقان اکبر ابوالهیجاء فخرالدین منوچهربن فریدون شروانشاه ملقب بجلال الدین و مکنی به ابوالمظفر. آغاز و انجام شهریاری او معلوم نیست ولی به احتمال قویتر او بسال 563ه . ق. فرمانروائی شروان داشته(1) و گویا این هنگام از وفات منوچهر چندان بدور نبوده و میانهء سالهای 590 و 597 آنگاه که نظامی شرفنامهء اسکندری را بهم می پیوست درگذشته است(2).

[اُ خُ] (اِ) لهجه ای در استخوان :