[اِ تِ] (ع مص) با یکدیگر خصومت کردن. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). تخاصم. دشمنی کردن. || پیکار کردن. جدل کردن با کسی. || شمشیر نیام را خوردن از تیزی. (تاج المصادر بیهقی). اختضام.

(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) خصومت ورزیدن، پیکار کردن.

(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] [extesām] با هم دشمنی کردن.