فرهنگ دهخدا

اخترگرای

[اَ تَ گَ / گِ] (نف مرکب)اخترگر. منجم :

فرهنگ عمید

اخترگرای

(اسم، صفت فاعلی) (نجوم) [قدیمی] [axtargerāy] منجم؛ ستاره‌شناس؛ ستاره‌شمر؛ کسی که کواکب را رصد می‌کند: ♦ ستاره‌شمر مرد اختر‌گرای / چنین زد تو را ز اختر نیک‌رای (فردوسی: ۱/۱۸۰).