فرهنگ دهخدا

اخترشمار

[اَ تَ شُ] (نف مرکب) منجم.

فرهنگ عمید

اخترشمار

(اسم، صفت فاعلی) ‹اخترشمر› [قدیمی] [axtaršo(e)mār] ۱. (نجوم) ستاره‌شناس؛ منجم. ۲. [مجاز] کسی که شب بیدار می‌ماند.

اخترشناس، رصاد، رصدبند، رصدنشین، منجم

طالع‌بینی پیشگویی آینده، از طریق مشاهده حرکات خورشید، ماه، سیارات و ستارگان است. علم اخترگویی یا طالع‌بینی -یعنی تعبیر و تفسیر آینده با توجه به وضعیت ستارگان- و علم اخترشناسی -یعنی پژوهش علمی ستارگان و علم کائنات-، نخست از سده هفدهم میلادی از یکدیگر جدا شدند. امروز طالع بینی یا ستاره خوانی مورد تأیید مجامع علمی نیست، و بسیاری از مردم آن را خرافات و موهوم پرستی می‌دانند.