[اِ] (ص نسبی، اِ) در تداول فارسی، قسمی سجّاده از پنبه با نقشهای کبود بر زمینهء سپید. گستردنی خرد و غالباً با زمینهء سپید و گلهای آبی که چون سجّاده بر آن نماز گزارند. جانماز. مُصَلّی. || چادر نادوخته که حاجیان پوشند :

( اِ) [ ع - فا. ] (اِ.) پارچه سفیدی که به عنوان بقچه لباس به کار می‌رود.