[اَ] (ع اِ) جِ حَجَر. سنگها : در میان منابت اشجار و مساقط احجار پی او بگرفت. (ترجمهء تاریخ یمینی). || جِ حِجر.

[اَ] (اِخ) یکی از نامهای اسپ در عرب و از جمله نام اسب همام بن مرهء شیبانی.

[اَ] (اِخ) نام بطنهاست از بنی تمیم.

[اَ] (اِخ) (کتاب ال ....) کتابی است منسوب به ارسطوطالیس و ابوریحان آن را منحول داند. (الجماهر ص41).

( اَ) [ ع. ] (اِ.) جِ حجر؛ سنگ‌ها.

(اسم) [عربی، جمعِ حَجَر] [ahjār] = حَجَر ⟨ احجار کریمه (ثمینه): سنگ‌های قیمتی، مانند الماس، زمرد، و فیروزه.