[اِ تِ] (ع مص) حجت آوردن. (تاج المصادر) (زوزنی). دلیل آوردن.

(اِ تِ) [ ع. ] (مص ل.) دلیل و برهان آوردن.

(اسم مصدر) [عربی] [ehtejāj] ۱. دلیل آوردن. ۲. [قدیمی، مجاز] جروبحث؛ جدال.

اعتراض , پروتست , واخواست رسمي , شکايت , واخواست کردن , اعتراض کردن

الاحتجاج نام کتابیست در رشته کلام اسلامی از نیمه اول قرن ششم هجری قمری، به زبان عربی. از کتب معتبر شیعه که به «احتجاج طبرسی» مشهور و به کثرت فوائد، موصوف است. نویسنده آن، ابومنصور احمد بن علی بن ابی‌طالب طبرسی از محدثین موثق و علمای بزرگ نیمه اول قرن ششم هجری قمری است. این کتاب، محاجات و مناظرات پیغمبر اسلام و ائمه شیعه و استدلال‌های برخی از اصحاب ائمه در برابر مخالفان و افراد مختلف و پیروان ادیان غیر اسلامی، نسبت به اصول و فروع دین اسلام و مذهب شیعه اثنی عشری است. همچنین برخی از مکاتبات امام زمان که در زمان غیبت صغری از طریق نواب ایشان بوده و نیز ذکر توقیعاتی از ناحیه مقدسه به بعضی از علما، در قسمت آخر، درج شده‌است. نام دیگر «احتجاج» «الاحتجاج علی اهل اللجاج» است که ظاهراً ساخته دیگران می‌باشد و در خطبه مؤلف نیامده‌است. پیرامون احادیث مربوط به امام باقر علیه السلام در کتاب طبرسی و برسی سندی و محتوایی آن مقاله ای با همین عنوان نوشته شده‌است.