[اُ] (ص مرکب) که فرزند ندارد. بلاعقب. بی خَلف. عقیم. توسعاً، عاقر.

[ تر - فا. ] (ص مر.) (عا.) کسی که نمی‌تواند فرزند داشته باشد، نازا، عقیم.

(صفت) [ترکی. فارسی] [عامیانه، مجاز] [ojāqkur] کسی که بچه‌دار نمی‌شود؛ بی‌فرزند.