[ ] (اِخ) نامی که در رستاق سمرقند و صغد و بنونکث به منانیّه [ یعنی به پیروان مانی ] دهند. (از ابن الندیم).
[اِ ری ی] (ع ص نسبی) منسوب به اجاره.
(صفت نسبی، منسوب به اجارَة) [عربی: اجاریّ] [ejāri] = اجارهای