[اِ عَ شَ ری یَ] (ع ص نسبی، اِ مرکب) فرقهء بزرگ شیعه که قائل به امامت ائمهء اثناعشر و غیبت امام المهدی دوازدهمین ائمه باشند. شیعهء دوازده امامی. جعفری. || بیوت اثناعشریه؛ تقسیم هربرج است بر دوازده قسمت و انتساب هر قسمت بکوکبی و آن را بفارسی دوازده بهر گویند. توضیح آنکه زائجهء فلکی را دوازده خانه است که هر یک منتسب به اموری و دلیل بر مقصدی است و بروج در این خانه ها جای گیرند و این تقسیم دوازده گانه از حیث سعادت و نحوست و تذکیر و تأنیث است. (احکام نجوم).