(اسم) [عربی: اثناء، جمعِ ثِنْی] [asnā] ۱. هنگام؛ زمان؛ حین. ۲. [قدیمی] میانه‌ها؛ وسط‌ها.

(اسم مصدر) [عربی: اثناء] [قدیمی] [esnā] ثنا گفتن؛ ستودن.

بین، حین، خلال، ضمن، طی، هنگام