[اِتْ تِ] (ع مص) نشان پذیرفتن. صفت گرفتن. بصفتی موصوف شدن. موصوف شدن. || صفت کردن. (تاج المصادر). || با هم ستودن چیزی را. || ستوده شدن. || نشان پذیری.
(اِ تِّ) [ ع. ] ۱- (مص ل.) دارای صفتی شدن، به صفتی موصوف شدن. ۲- ستوده شدن. ۳- (مص م.) صفت کردن، با هم ستودن چیزی را. ۴- (اِمص.) صفت پذیری، نشان پذیری.
(اسم مصدر) [عربی] [ettesāf] دارای صفتی شدن؛ به صفتی موصوف شدن.