[اَبْ] (ص نسبی، اِ) منسوب به ابیار. || دیبائی مُخطَّط و راه راه لطیف و نازک بافته و بهترین آن ابیاری کافوری بوده است :

(اسم، صفت نسبی، منسوب به ابیار، شهری در مصر) [قدیمی] [abyāri] نوعی پارچۀ ابریشمی راه‌راه.

آبیاری فرایند رساندن مقادیر کنترل شده آب به گیاهان و درختان در فواصل زمانی مورد نیاز است. آبیاری به رشد محصولات کشاورزی، حفظ مناظر و احیای پوشش گیاهی در مناطق خشک و در دوره‌هایی با بارندگی کمتر از میزان متوسط سالیانه کمک می‌کند. آبیاری همچنین در تولید محصولات زراعی کاربردهای دیگری نیز دارد از جمله: محافظت از یخبندان، سرکوب رشد علف‌های هرز در مزارع غلات و جلوگیری از تحکیم خاک. در مقابل، نوعی از کشاورزی که فقط به بارندگی مستقیم متکی است به عنوان کشاورزی دیم شناخته می‌شود.