فرهنگ دهخدا

ابنه زده

[اُ نَ / نِ زَ دَ / دِ] (ن مف مرکب)مَرِک. (منتهی الارب).

فرهنگ معین

ابنه زده

(~ زَ دِ) (اِمف. ص مر.) ۱- مأبون. ۲- رسوا، بدنام. ۳- کسی که از وی نفرت دارند.