فرهنگ دهخدا

ابله گونه

[اَ لَهْ نَ/ نِ] (ص مرکب)ساده لوح. خُلَک : این فرخ مردی بود صائن و عفیف ولیکن پاره ای ابله گونه. (تاریخ بخارا).

فرهنگ معین

ابله گونه

(اَ لَ. نِ) (ص مر.) ساده لوح، پخمه.

فرهنگ عمید

ابله گونه

(صفت) [عربی. فارسی] [قدیمی] [ablahgune] ابله‌مانند؛ ساده‌لوح.