[اَ] (اِ) مجموع موی روئیده بر ظاهر استخوان قوسی شکل بالای کاسهء چشم به زیر پیشانی. حاجب. برو :
( اَ ) (اِ.) مجموع موهای روییده بر ظاهر استخوان قوسی شکل بالای کاسه چشم زیر پیشانی. ؛~ بالا انداختن بی میلی نشان دادن، مخالفت کردن. ؛خم به ~ نیاوردن تحمل کردن مشقت و ناله نکردن.
فراخی (~. فَ) (حامص.) خوشرویی، گشاده رویی.
گشاده (~. گُ دِ)(ص مر.) بشاش، خوشرو.
(اسم) [پهلوی: abrūk] ‹برو› [abru] ۱. (زیست‌شناسی) خطی از مو که در زیر پیشانی و بالای چشم می‌روید. ۲. (ریاضی) آکلاد. ۳. خطی که برای اضافه کردن کلمه‌ای در میان کلمات کشیده میشود. ⟨ ابرو انداختن: (مصدر لازم) [عامیانه] بالا انداختن ابرو در حال رقص یا عشوه. ⟨ ابرو بالا انداختن (کشیدن): [عامیانه] ۱. [مجاز] بی‌میلی نشان دادن؛ اظهار مخالفت کردن. ۲. = ⟨ ابرو انداختن ⟨ ابرو ترش کردن: [قدیمی، مجاز] گره بر ابرو انداختن برای نشان دادن خشم یا ناخرسندی خود؛ اخم کردن: ♦ او کرده ترش گوشهٴ ابرو ز سر خشم / من منتظر لب که چه دشنام برآید (امیرخسرو: ۲۵۷). ⟨ ابرو خم نکردن: [مجاز] طاقت آوردن و سختی و مشقتی را با رضا و بردباری تحمل کردن؛ خم بر ابرو نیاوردن.
ابرو موهایی است که بر روی پوست صورت در بالای چشم به شکل یک خط یا قوس می‌روید. ابرو از ورود قطرات آب به چشم جلوگیری می‌کند. این کارکرد ابرو، از آنجا مهم است که انسان‌ها بیش از هر حس دیگری، متکی به بینایی خود هستند و ورود آب به چشم، بینایی انسان را تار می‌کند. ابرو به همراه مژه برای جلوگیری از ورود نور مستقیم خورشید به چشم هم کارایی دارد. امروزه ابرو، در تشخیص کلی صورت نیز تأثیر دارد. ابرو همچنین بنا به حالت‌های احساسی و اشاری انسان، به همراه دیگر اجزاء چهره، شکل مناسب آن حالت را به صورت می‌دهد.
موارد مصرف: اين دارو براي کنترل درد‌هاي متوسط و نسبتاً شديد به كار میرود.
هشدار: 1- در صورت نارسایی کبد یا کلیه، ضعف تنفسی یا تشنج، شرايط حاد شكمي، افزايش فشار داخلجمجمهاي، ضربه مغزي با احتياط فراوان به كار برد. 2- احتمال تحمل و وابستگي و سوء مصرف اين دارو وجود دارد. با قطع ناگهاني مصرف، احتمال بروز عوارض سندرم قطع وجود دارد. 3- استفاده از اشكال تزريقي اين دارو ممكن است منجر به عوارض شديد شود. لذا بايد در بيمارستان تجويز شود.
عوارض: 1- در صورت نارسایی کبد یا کلیه، ضعف تنفسی یا تشنج، شرايط حاد شكمي، افزايش فشار داخلجمجمهاي، ضربه مغزي با احتياط فراوان به كار برد. 2- احتمال تحمل و وابستگي و سوء مصرف اين دارو وجود دارد. با قطع ناگهاني مصرف، احتمال بروز عوارض سندرم قطع وجود دارد. 3- استفاده از اشكال تزريقي اين دارو ممكن است منجر به عوارض شديد شود. لذا بايد در بيمارستان تجويز شود.
تداخل دارویی: مصرف همزمان اين دارو با الكل، دارو‌هاي بيهوشكننده عمومي، مضعفهاي CNS موجب تضعيف شديد CNS میشود. كاربامازپين باعث افزايش متابوليسم ترامادول ميشود. مصرف اين دارو همراه با مهاركنندههاي مونو آمين اكسيداز موجب كاهش آستانه حمله عصبي می-شود.
نکات: در صورت بروز سرگيجه و تاري ديد و نیز هنگام برخاستن باید احتياط كرد.
موارد مصرف: اين دارو براي کنترل درد‌هاي متوسط و نسبتاً شديد به كار میرود.
هشدار: 1- در صورت نارسایی کبد یا کلیه، ضعف تنفسی یا تشنج، شرايط حاد شكمي، افزايش فشار داخلجمجمهاي، ضربه مغزي با احتياط فراوان به كار برد. 2- احتمال تحمل و وابستگي و سوء مصرف اين دارو وجود دارد. با قطع ناگهاني مصرف، احتمال بروز عوارض سندرم قطع وجود دارد. 3- استفاده از اشكال تزريقي اين دارو ممكن است منجر به عوارض شديد شود. لذا بايد در بيمارستان تجويز شود.
عوارض: 1- در صورت نارسایی کبد یا کلیه، ضعف تنفسی یا تشنج، شرايط حاد شكمي، افزايش فشار داخلجمجمهاي، ضربه مغزي با احتياط فراوان به كار برد. 2- احتمال تحمل و وابستگي و سوء مصرف اين دارو وجود دارد. با قطع ناگهاني مصرف، احتمال بروز عوارض سندرم قطع وجود دارد. 3- استفاده از اشكال تزريقي اين دارو ممكن است منجر به عوارض شديد شود. لذا بايد در بيمارستان تجويز شود.
تداخل دارویی: مصرف همزمان اين دارو با الكل، دارو‌هاي بيهوشكننده عمومي، مضعفهاي CNS موجب تضعيف شديد CNS میشود. كاربامازپين باعث افزايش متابوليسم ترامادول ميشود. مصرف اين دارو همراه با مهاركنندههاي مونو آمين اكسيداز موجب كاهش آستانه حمله عصبي می-شود.
نکات: در صورت بروز سرگيجه و تاري ديد و نیز هنگام برخاستن باید احتياط كرد.
موارد مصرف: اپيروبيسين در درمان سرطان سينه، مثانه، ميلوم مولتيپل، لنفومها، لوسميهاي حاد، سرطان رحم، تخمدان، پروستات و دستگاه گوارش مصرف شده است.
تداخل دارویی: اين دارو با آلوپورينول، كولشيسين، ساير دارو‌هاي کاهنده فعالیت مغز استخوان، راديوتراپي و دانوروبيسين تداخل دارد.
نکات: 1- اپيروبيسين نبايد در بيماراني كه قبلاً مقادير تجمعي كامل اپيروبيسين و دانوروبيسين را دريافت كرد‌هاند، مصرف شود. 2- با مصرف اپيروبيسين در فواصل يكهفته‌اي ممكن است خطر عوارض جانبي قلبي و خوني كمتر شود. 3- اپيروبيسين را بايد به صورت تزريق وريدي آهسته تجويز كرد. به علت تحريك وريد در محل تزريق و احتمال خطر بروز ترومبوفلبيت و نشت دارو به بافت‌هاي اطراف رگ، انفوزيون وريدي دارو توصيه نميشود. 4- اپيروبيسين موجب نكروز موضعي بافت‌ها ميشود. به همين دليل به صورت عضلاني يا زيرجلدي نبايد تزريق شود.