[اَ خَ] (ع ص) گنده دهان. گنده دهن. آنکه دهان بدبوی دارد. مؤنث: بَخْراء :

(اَ خِ) [ ع. ] (ص.) کسی که دهان بدبوی دارد. گنده دهان.

(صفت) [عربی] [قدیمی] [abxar] کسی که دهانش بوی بد می‌دهد؛ گَنده‌دهان.