[اَ تَ] (ع ص، اِ) بریده دم. بریده دنب. بریده ذنب. بریده دنبال. دم بریده. دنبال بریده. کله. کلته. بکنگ. بی دنبال. بی دنباله. کوتاه دم. کوتاه دنبال. || ناقص. ناتمام :

(اَ تَ) [ ع. ] (ص.) ۱- دم بریده. ۲- ناقص، ناتمام. ۳- بی فرزند.

(صفت) [عربی] [abtar] ۱. ناتمام؛ ناقص. ۲. (ادبی) = بتْر ۳. [قدیمی] بی‌فرزند. ۴. [قدیمی] دم‌بریده.

بلاعقب، بلاعقبه، بی‌اولاد، مقطوع‌النسل ناتمام، ناقص

بريدن , جدا کردن , زدن , قطع اندام کردن

ابتر نام مکان‌های زیر است.

• ابتر نام شهری است در استان سیستان و بلوچستان ایران.
• ابتر نام روستایی است در شهرستان ایرانشهر استان سیستان و بلوچستان.
• ابتر (جنسی)، به مردانی گفته می‌شود که به دلیل عقیم‌شدن جنسی، توانایی تولید مثل ندارند.

موارد مصرف: متوتركسات در درمان كارسينوم سینه، سر و گردن، ريه، تومور تروفوبلاستيك، لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي مننژيال، لنفوم‌هاي غيرهوچكيني، ميكوزفونگوئيد، استئوساركوما، پسوريازیس، آرتريت روماتوئيد، كارسينوم گردن رحم، تخمدان، مثانه، كليه، پروستات و بيضه، لوسمي ميلوسيتيك حاد، ميلوم مولتيپل، آرتريت ناشي از پسوريازیس و درماتوميوزيت مصرف می شود.

هشدار: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

عوارض: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

تداخل دارویی: تداخل‎‌هاي دارويي: مصرف توام دارو با آسيكلووير تزريقي، دارو‌هاي سمي براي كبد، دارو‌هاي ضدالتهاب غيراسترویيدي، آسپاراژيناز و ساليسيلات‎‌ها، باعث تشديد عوارض سمي متوتركسات می‌گردد.

نکات: نكات قابل توصيه 1- در تزريق دارو از راه غلاف طناب نخاعي، مقادير زيادي متوتركسات وارد جريان خون مي‎-شود. بنابراین در بيماراني كه به طور سيستميك نيز دارو دريافت می‌کنند تنظيم مجدد مقدار مصرف سيستميك توصيه مي‎شود. 2- تعداد لكوسيت‎‌ها و پلاكت‎‌ها 10-7 روز بعد از تجويز دارو به حداقل مي‎رسد و 7 روز بعد به ميزان طبيعي برمی‌گردد. 3- در بيماران مبتلا به آسيت، انسداد مجراي گوارش،‌ وجود ترشحات جنب يا صفاق و عيب كار كليه ممكن است مقادير بيشتر و يا مدت زمان مصرف طولاني‎تر لوكوورين لازم باشد. توصيه مي‎شود طول مدت مصرف لوكوورين بر اساس غلظت پلاسمايي متوتركسات تعيين گردد. 4- در درمان پسوريازيس، بعد از دستیابی به پاسخ باليني مطلوب مقادير مصرف دارو تدريجاً كاهش داده شود و زمان استراحت (قطع مصرف دارو) به حداكثر زماني كه پاسخ مناسب را ايجاد كند،‌ افزايش يابد.

موارد مصرف: متوتركسات در درمان كارسينوم سینه، سر و گردن، ريه، تومور تروفوبلاستيك، لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي مننژيال، لنفوم‌هاي غيرهوچكيني، ميكوزفونگوئيد، استئوساركوما، پسوريازیس، آرتريت روماتوئيد، كارسينوم گردن رحم، تخمدان، مثانه، كليه، پروستات و بيضه، لوسمي ميلوسيتيك حاد، ميلوم مولتيپل، آرتريت ناشي از پسوريازیس و درماتوميوزيت مصرف می شود.

هشدار: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

عوارض: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

تداخل دارویی: تداخل‎‌هاي دارويي: مصرف توام دارو با آسيكلووير تزريقي، دارو‌هاي سمي براي كبد، دارو‌هاي ضدالتهاب غيراسترویيدي، آسپاراژيناز و ساليسيلات‎‌ها، باعث تشديد عوارض سمي متوتركسات می‌گردد.

نکات: نكات قابل توصيه 1- در تزريق دارو از راه غلاف طناب نخاعي، مقادير زيادي متوتركسات وارد جريان خون مي‎-شود. بنابراین در بيماراني كه به طور سيستميك نيز دارو دريافت می‌کنند تنظيم مجدد مقدار مصرف سيستميك توصيه مي‎شود. 2- تعداد لكوسيت‎‌ها و پلاكت‎‌ها 10-7 روز بعد از تجويز دارو به حداقل مي‎رسد و 7 روز بعد به ميزان طبيعي برمی‌گردد. 3- در بيماران مبتلا به آسيت، انسداد مجراي گوارش،‌ وجود ترشحات جنب يا صفاق و عيب كار كليه ممكن است مقادير بيشتر و يا مدت زمان مصرف طولاني‎تر لوكوورين لازم باشد. توصيه مي‎شود طول مدت مصرف لوكوورين بر اساس غلظت پلاسمايي متوتركسات تعيين گردد. 4- در درمان پسوريازيس، بعد از دستیابی به پاسخ باليني مطلوب مقادير مصرف دارو تدريجاً كاهش داده شود و زمان استراحت (قطع مصرف دارو) به حداكثر زماني كه پاسخ مناسب را ايجاد كند،‌ افزايش يابد.

موارد مصرف: متوتركسات در درمان كارسينوم سینه، سر و گردن، ريه، تومور تروفوبلاستيك، لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي مننژيال، لنفوم‌هاي غيرهوچكيني، ميكوزفونگوئيد، استئوساركوما، پسوريازیس، آرتريت روماتوئيد، كارسينوم گردن رحم، تخمدان، مثانه، كليه، پروستات و بيضه، لوسمي ميلوسيتيك حاد، ميلوم مولتيپل، آرتريت ناشي از پسوريازیس و درماتوميوزيت مصرف می شود.

هشدار: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

عوارض: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

تداخل دارویی: تداخل‎‌هاي دارويي: مصرف توام دارو با آسيكلووير تزريقي، دارو‌هاي سمي براي كبد، دارو‌هاي ضدالتهاب غيراسترویيدي، آسپاراژيناز و ساليسيلات‎‌ها، باعث تشديد عوارض سمي متوتركسات می‌گردد.

نکات: نكات قابل توصيه 1- در تزريق دارو از راه غلاف طناب نخاعي، مقادير زيادي متوتركسات وارد جريان خون مي‎-شود. بنابراین در بيماراني كه به طور سيستميك نيز دارو دريافت می‌کنند تنظيم مجدد مقدار مصرف سيستميك توصيه مي‎شود. 2- تعداد لكوسيت‎‌ها و پلاكت‎‌ها 10-7 روز بعد از تجويز دارو به حداقل مي‎رسد و 7 روز بعد به ميزان طبيعي برمی‌گردد. 3- در بيماران مبتلا به آسيت، انسداد مجراي گوارش،‌ وجود ترشحات جنب يا صفاق و عيب كار كليه ممكن است مقادير بيشتر و يا مدت زمان مصرف طولاني‎تر لوكوورين لازم باشد. توصيه مي‎شود طول مدت مصرف لوكوورين بر اساس غلظت پلاسمايي متوتركسات تعيين گردد. 4- در درمان پسوريازيس، بعد از دستیابی به پاسخ باليني مطلوب مقادير مصرف دارو تدريجاً كاهش داده شود و زمان استراحت (قطع مصرف دارو) به حداكثر زماني كه پاسخ مناسب را ايجاد كند،‌ افزايش يابد.

موارد مصرف: متوتركسات در درمان كارسينوم سینه، سر و گردن، ريه، تومور تروفوبلاستيك، لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي مننژيال، لنفوم‌هاي غيرهوچكيني، ميكوزفونگوئيد، استئوساركوما، پسوريازیس، آرتريت روماتوئيد، كارسينوم گردن رحم، تخمدان، مثانه، كليه، پروستات و بيضه، لوسمي ميلوسيتيك حاد، ميلوم مولتيپل، آرتريت ناشي از پسوريازیس و درماتوميوزيت مصرف می شود.

هشدار: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

عوارض: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

تداخل دارویی: تداخل‎‌هاي دارويي: مصرف توام دارو با آسيكلووير تزريقي، دارو‌هاي سمي براي كبد، دارو‌هاي ضدالتهاب غيراسترویيدي، آسپاراژيناز و ساليسيلات‎‌ها، باعث تشديد عوارض سمي متوتركسات می‌گردد.

نکات: نكات قابل توصيه 1- در تزريق دارو از راه غلاف طناب نخاعي، مقادير زيادي متوتركسات وارد جريان خون مي‎-شود. بنابراین در بيماراني كه به طور سيستميك نيز دارو دريافت می‌کنند تنظيم مجدد مقدار مصرف سيستميك توصيه مي‎شود. 2- تعداد لكوسيت‎‌ها و پلاكت‎‌ها 10-7 روز بعد از تجويز دارو به حداقل مي‎رسد و 7 روز بعد به ميزان طبيعي برمی‌گردد. 3- در بيماران مبتلا به آسيت، انسداد مجراي گوارش،‌ وجود ترشحات جنب يا صفاق و عيب كار كليه ممكن است مقادير بيشتر و يا مدت زمان مصرف طولاني‎تر لوكوورين لازم باشد. توصيه مي‎شود طول مدت مصرف لوكوورين بر اساس غلظت پلاسمايي متوتركسات تعيين گردد. 4- در درمان پسوريازيس، بعد از دستیابی به پاسخ باليني مطلوب مقادير مصرف دارو تدريجاً كاهش داده شود و زمان استراحت (قطع مصرف دارو) به حداكثر زماني كه پاسخ مناسب را ايجاد كند،‌ افزايش يابد.

موارد مصرف: متوتركسات در درمان كارسينوم سینه، سر و گردن، ريه، تومور تروفوبلاستيك، لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي مننژيال، لنفوم‌هاي غيرهوچكيني، ميكوزفونگوئيد، استئوساركوما، پسوريازیس، آرتريت روماتوئيد، كارسينوم گردن رحم، تخمدان، مثانه، كليه، پروستات و بيضه، لوسمي ميلوسيتيك حاد، ميلوم مولتيپل، آرتريت ناشي از پسوريازیس و درماتوميوزيت مصرف می شود.

هشدار: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

عوارض: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

تداخل دارویی: تداخل‎‌هاي دارويي: مصرف توام دارو با آسيكلووير تزريقي، دارو‌هاي سمي براي كبد، دارو‌هاي ضدالتهاب غيراسترویيدي، آسپاراژيناز و ساليسيلات‎‌ها، باعث تشديد عوارض سمي متوتركسات می‌گردد.

نکات: نكات قابل توصيه 1- در تزريق دارو از راه غلاف طناب نخاعي، مقادير زيادي متوتركسات وارد جريان خون مي‎-شود. بنابراین در بيماراني كه به طور سيستميك نيز دارو دريافت می‌کنند تنظيم مجدد مقدار مصرف سيستميك توصيه مي‎شود. 2- تعداد لكوسيت‎‌ها و پلاكت‎‌ها 10-7 روز بعد از تجويز دارو به حداقل مي‎رسد و 7 روز بعد به ميزان طبيعي برمی‌گردد. 3- در بيماران مبتلا به آسيت، انسداد مجراي گوارش،‌ وجود ترشحات جنب يا صفاق و عيب كار كليه ممكن است مقادير بيشتر و يا مدت زمان مصرف طولاني‎تر لوكوورين لازم باشد. توصيه مي‎شود طول مدت مصرف لوكوورين بر اساس غلظت پلاسمايي متوتركسات تعيين گردد. 4- در درمان پسوريازيس، بعد از دستیابی به پاسخ باليني مطلوب مقادير مصرف دارو تدريجاً كاهش داده شود و زمان استراحت (قطع مصرف دارو) به حداكثر زماني كه پاسخ مناسب را ايجاد كند،‌ افزايش يابد.

موارد مصرف: متوتركسات در درمان كارسينوم سینه، سر و گردن، ريه، تومور تروفوبلاستيك، لوسمي لنفوسيتيك حاد، لوسمي مننژيال، لنفوم‌هاي غيرهوچكيني، ميكوزفونگوئيد، استئوساركوما، پسوريازیس، آرتريت روماتوئيد، كارسينوم گردن رحم، تخمدان، مثانه، كليه، پروستات و بيضه، لوسمي ميلوسيتيك حاد، ميلوم مولتيپل، آرتريت ناشي از پسوريازیس و درماتوميوزيت مصرف می شود.

هشدار: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

عوارض: 1- با توجه به اثرات سرطان‎زايي بالقوه دارو، مصرف طولاني مدت آن در درمان موارد غيرنئوپلاسم با احتياط فراوان صورت گيرد. 2- در آسيت، انسداد مجراي گوارش، وجود ترشحات جنب يا صفاق، موكوزيت، زخم گوارشي و كوليت اولسراتيو بايد با احتياط فراوان مصرف شود. 3- در صورت بروز اسهال يا استئوماتيت اولسراتيو یا بروز علائم ريوي (به خصوص سرفه‎‌هاي خشك و آزاردهنده) مصرف دارو باید قطع شود. 4- درمان متوتركسات را نبايد با مقادير زياد آغاز كرد، مگر اين كه لوكوورين (براي جلوگيري از عوارض خوني و گوارشي) در دسترس باشد. لوكوورين را باید پس از مصرف متوتركسات تجويز كرد. 5- درمان سرطان با متوتركسات را نبايد آغاز كرد مگر اين كه كليرانس كراتينين و غلظت كراتينين سرم در حد طبيعي باشد.

تداخل دارویی: تداخل‎‌هاي دارويي: مصرف توام دارو با آسيكلووير تزريقي، دارو‌هاي سمي براي كبد، دارو‌هاي ضدالتهاب غيراسترویيدي، آسپاراژيناز و ساليسيلات‎‌ها، باعث تشديد عوارض سمي متوتركسات می‌گردد.

نکات: نكات قابل توصيه 1- در تزريق دارو از راه غلاف طناب نخاعي، مقادير زيادي متوتركسات وارد جريان خون مي‎-شود. بنابراین در بيماراني كه به طور سيستميك نيز دارو دريافت می‌کنند تنظيم مجدد مقدار مصرف سيستميك توصيه مي‎شود. 2- تعداد لكوسيت‎‌ها و پلاكت‎‌ها 10-7 روز بعد از تجويز دارو به حداقل مي‎رسد و 7 روز بعد به ميزان طبيعي برمی‌گردد. 3- در بيماران مبتلا به آسيت، انسداد مجراي گوارش،‌ وجود ترشحات جنب يا صفاق و عيب كار كليه ممكن است مقادير بيشتر و يا مدت زمان مصرف طولاني‎تر لوكوورين لازم باشد. توصيه مي‎شود طول مدت مصرف لوكوورين بر اساس غلظت پلاسمايي متوتركسات تعيين گردد. 4- در درمان پسوريازيس، بعد از دستیابی به پاسخ باليني مطلوب مقادير مصرف دارو تدريجاً كاهش داده شود و زمان استراحت (قطع مصرف دارو) به حداكثر زماني كه پاسخ مناسب را ايجاد كند،‌ افزايش يابد.