( اُ ) [ په. ] (اِ. ص.) = اوستاد. اوستا. استا: ۱- آموزنده، معلم، آموزگار. ۲- مدرس دانشگاه‌ها. ۳- حاذق، ماهر، سررشته دار در کاری، چیره دست. ؛~ علم کردن دزدیدن خیاط‌ها از سر پارچه. ؛ ~چسک آن که در کار دیگران بی جهت مداخله کند. ۴- خط یا نقطه یا سطحی که آن را مأخذ کار قرار دهند، الگو، دلیل. ۵- مقیاس فلزات قیمتی که ملاک مسکوکات محسوب می‌شود. ۶- عنوانی بود برای برخی درجه داران در سپاه ینی چری عثمانی.