منظور آن دسته از دادوستدهای بخش دولتی استکه ارزشخالص را افزایش میدهد. (ماده 77 قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت مصوب 27/11/1380)
درآمد مقدار پولی است که تولیدکنندگان با فروش محصولات یا ارائهٔ خدمات خود بهدست میآورند. هنگامی که یک مؤسسه خدماتی به دیگران ارائه دهد یا کالایی به آنان تحویل دهد، در ازای آن مبلغی از ایشان دریافت میکند یا معادل آن مبلغ از ایشان طلبکار میشود، یا از ایشان سند دریافت میکند. تمام این موارد موجب افزایش دارایی شرکت میگردد و چنین افزایش در دارایی، درآمد خوانده میشود. برای خانوادهها و افراد، «درآمد عبارت است از مجموع همهٔ دستمزدها، حقوق، سود، پرداخت بهره، اجاره و سایر شکلهای درآمد که در یک دورهٔ زمانی دریافت میشود.». درآمد خالص، که معمولاً مبنای محاسبهٔ مالیات بر درآمد است، عبارت است از درآمد ناخالص منهای تمامی مالیاتها و کسورات دیگر.