اختیار یا قدرت سیاسی عالیۀ یکپارچ ای است که دولت یا حکومت برای وضع و اجرای قوانین در سرزمینهای تحت صلاحیت خود اعمال میکند.
حاکمیت حق انحصاری حکومت برای نظارت بر یک قلمروی ارضی معین است. حاکم، بالاترین مرجع قانونگذار است.