فرهنگ دهخدا

اذارافیون

[اَ اَفْ] (اِ)(1) به اعتقاد جالینوس نوع چهارم زبدالبحر است پرسوراخ و بسیار سبک و از فرنگ آرند شبیه به زهرهء اسبوس، در افعال از زبدالبحر اقوی و از سموم قویه و قدر دو دانگ او کشنده و طلای او با آب جهت عرق النساء و ورم پستان و جرب و کلف و بثور و اکتحال او جهت رفع ناخنه و بیاض قوی چشم و آب بسیار مؤثر است. (تحفهء حکیم مؤمن). نوعی از کف دریاست، در زبدالبحر گفته شود انواع آن و صفت آن. (اختیارات بدیعی). و در تحفهء حکیم مؤمن ذیل زبدالبحر، اذاراقیون آمده است. و رجوع به آذارافیون شود.