[اِ] (ع مص) یاران خبیث جمع کردن. || فرزندان خبیث زادن. || خبث آموختن. || فاسد گردانیدن. پلید کردن. (زوزنی). || خداوند پلید گشتن. (زوزنی). || اخباث قول؛ سخن پلید گفتن. || بدی مردم گفتن.