(اسم مصدر) [عربی: استغناء] [esteqnā] ۱. توانگری؛ بی‌نیازی. ۲. توانگر شدن؛ بی‌نیاز شدن. ۳. مناعت‌طبع؛ وارستگی. ۴. (تصوف) بی‌نیازی خداوند. ۵. اظهار بی‌تمایلی معشوق به عاشق برای برانگیختن اشتیاق وی.

واژه های نزدیک