فرهنگ عمید

استعجام

(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] [estejām] ۱. عاجز شدن در سخن؛ ناتوان شدن در سخن گفتن. ۲. فروماندن در پاسخ دادن به پرسش کسی.