(مصدر لازم) [arzidan] ۱. ارزش داشتن؛ قیمت داشتن؛ بها داشتن: ♦ به نزد کهان و به نزد مهان / به آزار موری نیرزد جهان (فردوسی۲: ۲۹۱)، ♦ دنیا نیرزد آن که پریشان کنی دلی / زنهار بد مکن که نکرده‌ست عاقلی (سعدی۲: ۶۷۹). ۲. برابر بودن بهای چیزی با پولی که در ازای آن داده می‌شود. ۳. سزاوار بودن؛ لایق بودن؛ شایستن.