(اسم مصدر) [عربی] [exlās] ۱. خلوص نیت؛ پاک بودن؛ بیآلایشی. ۲. عبادت خداوند با خلوص نیت. ۳. (تصوف) توجه کامل سالک به خداوند. ۴. (اسم) صدودوازدهمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای چهار آیه؛ توحید. ۵. (اسم مصدر) [قدیمی] رها کردن؛ نجات دادن.