(اسم) [عربی: احیاء، جمعِ حَیّ] [قدیمی] [ahyā] = حی

(اسم مصدر) [عربی: احیاء] [ehyā] ۱. رونق دادن. ۲. شب‌زنده‌داری کردن؛ شب را به عبادت گذراندن. ۳. (اسم) در تشیع، هریک از شب‌های نوزدهم، بیست‌ویکم، و بیست‌وسوم ماه رمضان که در آن شب‌زنده‌داری و عبادت می‌کنند؛ شب قدر. ۴. (شیمی) ترکیب شدن جسم با هیدروژن. ۵. (کشاورزی) آباد کردن زمین کشاورزی. ۶. [قدیمی، مجاز] بهبود بخشیدن حال یا وضع کسی یا چیزی. ۷. [قدیمی] زنده کردن.