(اسم مصدر) [عربی: ابقاء] [ebqā] ۱. باقی گذاشتن؛ برجا گذاشتن چیزی. ۲. پایدار نگه داشتن. ۳. [قدیمی] زنده داشتن. ۴. [قدیمی] رحم کردن به حال کسی؛ ترحم؛ شفقت.