فرهنگ معین

استقامت

(اِ تِ مَ) [ ع. استقامه ] ۱- (مص ل.) ایستادگی کردن، مقاومت کردن. ۲- (اِمص.) پایداری. ۳- راست ایستادن.

فرهنگ عمید

استقامت

(اسم مصدر) [عربی: استقامة] [esteqāmat] ۱. ایستادگی کردن؛ ایستادگی؛ پایداری. ۲. سلامت؛ تندرستی. ۳. راستی؛ درستی. ۴. ثبات؛ استواری. ۵. (صفت) (ورزش) ویژگی هریک از مسابقاتی که دارای زمان یا مسیر طولانی هستند: دوِ استقامت، شنای استقامت، اسکی استقامت. ۶. (نجوم) [قدیمی] حرکت بعضی سیارات در جهت توالی بروج.

استحکام، استواری، ایستادگی، پایداری، پشتکار، ثبات