فرهنگ دهخدا

استادکار

[اُ] (ص مرکب) اُستاکار. ماهر مسلط در صنعت یا حرفه ای :

فرهنگ معین

استادکار

(~.) (ص فا.) ۱- ماهر و مسلط و متخصص در صنعتی یا حرفه‌ای. در لفظ عامیانه اوساکار. ۲- کارفرما.

فرهنگ عمید

استادکار

(اسم، صفت) [ostādkār] ۱. کسی که عده‌ای را در صنعتی یا حرفه‌ای آموزش می‌دهد. ۲. سرپرست و بزرگ‌تر کارگران در کارگاه صنعتی.

واژه های نزدیک