[اُ] (اِخ) ابن عثمان. دومین سلطان عثمانی. وی در 726ه . ق. بجای پدر نشست و تا 761 سال وفات خود این مقام داشت. شهرهای بروسه و نیقیه را بگرفت و ممالک امرای کراسی را که با خاک او مجاور بودند متصرف شد و لشکریان ینی چری را که چندین قرن وسیلهء عمدهء فتوحات سلاطین عثمانی بود تشکیل کرد. (طبقات سلاطین اسلام ص 169 و 175).