[اَ لِ / لُ] (ترکی، اِ) (ظ. از: ارخا، پشت + لیک یا لِق، علامت نسبت؛ بمعنی پشتک. منسوب به پشت) قبائی کوتاه تر در زیر قبای مردان. جامه ای که طلبهء علوم دین و کسبه زیر قبا پوشیدندی. || نیم تنهء روئین زنان. || نوعی از قماش نازک.

(اَ لِ یا لُ) [ تر. ] (اِ.) نیم تنه‌ای که مردان و زنان می‌پوشیدند و لای رویه و آستر آن پنبه قرار می‌دادند.

(اسم) [ترکی] ‹آرخالق› [arxālo(e)q] لباس کوتاه آستردار از جنس ترمه، مخمل، یا زری.

آرخالق قسمتی از لباس‌های سنتی مردان و زنان ایرانی است. این لباس متعلق به مردمان ترک می‌باشد، که طی سالیان متمادی سلطه ترکها بر خاورمیانه این لباس در میان اقوام رواج پیدا کرد. آرخالق در زبان ترکی به معنای پشت انداز می‌باشد. آرخالق جز اساسی لباس ترک‌های قشقایی می‌باشد که شامل دو دستهٔ مردانه و زنانه استفاده می شود. قشقایی‌ها از ترکهای شاخه آغوز جنوب غربی می‌باشند که در زاگرس مرکزی و جنوبی ساکن هستند که این لباس را هنگام جنگ بر تن می‌کردند.