فرهنگ معین

ارادتمند

(اِ دَ مَ) [ ع - فا. ] (ص مر.) آن که ارادت می‌ورزد، مخلص.

فرهنگ عمید

ارادتمند

(صفت) [عربی. فارسی] [erādatmand] ۱. دارای صمیمیت و دوستی بسیار. ۲. عنوانی که شخص هنگام حرف زدن از خود برای اظهار تواضع به خود می‌دهد: ارادتمند بسیار مشتاق شما هستم.

اخلاصمند، ارادت‌پیشه، ارادت‌شعار، ارادت‌کیش، مخلص ≠ بی‌ارادت